Uroczystości, które odbyły się 6 czerwca br., rozpoczęła Msza Święta w Archikatedrze św. Jana Chrzciciela i św. Jana Ewangelisty w Lublinie. Po krótkim przemarszu na teren Placówki SG w Lublinie, odbył się uroczysty apel, podczas którego dokonano uroczystego odsłonięcia tablicy pamiątkowej poświęconej patronowi. W uroczystości wzięli udział przedstawiciele władz miejskich i wojewódzkich, szefowie służb mundurowych województwa lubelskiego oraz kadra kierownicza Nadbużańskiego Oddziału Straży Granicznej. Wszystkich zaproszonych gości przywitał obecny na uroczystości gen. bryg. SG Jacek Szczachor – Komendant NOSG. Uroczystość była również okazją do wręczenia odznaczeń oraz awansów na wyższe stopnie służbowe.
Placówka Nadbużańskiego Oddziału Straży Granicznej w Lublinie, funkcjonuje już od 2012r. Jest jednostką realizującą swoje zadania w głębi kraju na terenie Lublina oraz m.in. na terenie powiatów: lubelskiego, kraśnickiego, opolskiego, puławskiego, świdnickiego i łęczyńskiego. W jej strukturach znajduje się również Grupa Zamiejscowa Placówki SG w Zamościu, która swym działaniem obejmuje m.in. teren miasta Zamość, powiat zamojski, powiat biłgorajski, powiat janowski oraz powiat krasnostawski. W Placówce SG w Lublinie pełni służbę około 120 funkcjonariuszy.
Do głównych zadań Placówki SG należy:
- odprawa graniczna osób oraz nadzór na prowadzoną kontrolą bezpieczeństwa w stałym lotniczym przejściu granicznym w Świdniku;
- prowadzenie kontroli legalności pobytu i zatrudnienia cudzoziemców;
- prowadzenie kontroli pod kątem ujawniania przestępstw granicznych na głównych szlakach komunikacyjnych;
- zwalczanie przestępczości w środowisku cudzoziemców;
- działalność związana z rozpoznaniem migracyjnym;
- współpraca z innymi służbami w zakresie zapewnienia ładu i porządku publicznego;
- realizacja czynności zleconych przez Wojewodę, tj. wywiadów środowiskowych, sprawdzeń lokalu
- prowadzenie postępowań w sprawach o wykroczenia oraz postępowań karnych i administracyjnych.
Tylko w minionym miesiącu funkcjonariusze Placówki SG w Lublinie, podczas prowadzonych działań, ujawnili i zatrzymali nielegalne papierosy o wartości 1,5 mln zł. Info tutaj: https://www.nadbuzanski.strazgraniczna.pl/nos/aktualnosci/33112,Tytoniowa-kontrabanda-o-wartosci-ponad-15-mln-zl.html
Kazimierz Bąbiński, ps. Luboń, Orlica, Marcin, Boryna, Zrąb, Krzysztof był pułkownikiem piechoty Wojska Polskiego, komendantem Okręgu Armii Krajowej "Wołyń", twórcą i pierwszym dowódcą 27 Wołyńskiej Dywizji Armii Krajowej, żołnierzem I Brygady Legionów oraz uczestnikiem wojny polsko-bolszewickiej i polskiej wojny obronnej w 1939 roku.
W 1914 wstępuje do I Brygady Legionów. Podczas bitwy pod Krzywopłotami, walcząc w II batalionie I Brygady Legionów, zostaje ciężko ranny. Po wyleczeniu otrzymuje przydział do 5 Pułku Piechoty Legionów i bierze udział w walkach pod Styrem na Wołyniu. W bitwie pod Kostiuchnówką ponownie zostaje ciężko ranny.
W lipcu 1917, po odmowie złożenia przysięgi na wierność obcym monarchom opuszcza szeregi wojska i podejmuje działalność konspiracyjną w Polskiej Organizacji Wojskowej. W listopadzie 1918 r. ponownie w szeregach 5 Pułku Piechoty Legionów rusza na odsiecz Lwowa. W 1919 r. zostaje wyznaczony do kadry 1 Dywizji Piechoty Legionów formującej się w Komorowie. Następnie w stopniu podporucznika jako dowódca 5 kompanii bierze udział w walkach o Lidę i w zdobyciu Wilna, oraz uczestniczy w Wyprawie kijowskiej.
W sierpniu 1920 r. zostaje adiutantem dowódcy II batalionu 5 Pułku Piechoty Legionów, majora Wincentego Kowalskiego. Bierze udział w bitwie o Białystok i bitwie nad Niemnem.
W latach 1922–1925 w stopniu kapitana pełni służbę w sztabie 1 Dywizji Piechoty Legionów w Wilnie. Następnie zostaje przeniesiony do Nowych Święcian na stanowisko dowódcy kadry instruktorskiej Batalionu KOP "Nowe Święciany", gdzie służy do 1929 r. W tym samym roku awansuje do stopnia majora obejmując dowództwo II batalionu 5 Pułku Legionów Piechoty, którym dowodzi do 1932 r. Przeniesiony do Nowych Trok zostaje dowódcą XXII batalionu Korpusu Ochrony Pogranicza W styczniu 1937 r./ awansuje do stopnia podpułkownika i obejmuje dowództwo 5 Pułku Legionów Piechoty.
W czasie Kampanii Wrześniowej w szeregach 1 Dywizji Piechoty walczy pod Pułtuskiem, broni przeprawy na Bugu pod Wyszkowem oraz w rejonie Stoczka, a ostatni bój stoczy pod Seroczynem. Dostaje się do niewoli niemieckiej, z której ucieka i przedostaje się do Warszawy gdzie w listopadzie 1939 r. gen. Stefan Rowecki mianuje go szefem Wydziału Piechoty i Wyszkolenia w Oddziale III Sztabu Głównego Komendy Związku Walki Zbrojnej.
W lipcu 1942 r. Komendant Sił Zbrojnych w kraju wydziela z obszaru lwowskiego samodzielny Okręg Wołyń AK. Jego komendantem zostaje ppłk Kazimierz Bąbiński, który w 1943 r. awansuje do stopnia pułkownika.
15 stycznia 1944 r. płk Bąbiński na hasło "Burza", zarządza mobilizację sił zbrojnych okręgu, w wyniku czego powstała 27 Wołyńska Dywizja AK licząca około 6,5 tys. żołnierzy.
W lutym 1944 r. obejmuje stanowisko w III Oddziale Sztabu Głównego AK
w Warszawie, a dowództwo 27 Wołyńskiej Dywizji AK przekazuje ppłk Janowi Wojciechowi Kiwerskiemu "Oliwa".
2 listopada 1945 r. zostaje aresztowany i uwięziony. Wyrokiem Wojskowego Sądu Rejonowego w Warszawie skazany na 6 lat więzienia. Zwolniony zaś w 1947 r. na mocy amnestii i ponownie aresztowany w tym samym roku. Skazany wyrokiem Wojskowego Sądu Rejonowego Warszawa na 10 lat więzienia i ponownie zostaje zwolniony z więzienia na mocy amnestii z dn. 16 grudnia 1953 r. Po uwolnieniu osiada w Szczecinku gdzie pracuje jako referent w Rejonie Przemysłu Leśnego. Zrehabilitowany orzeczeniem Sądu Wojewódzkiego dla m.st. Warszawy z dn. 7 sierpnia 1958 r.
Płk Kazimierz BĄBIŃSKI za zasługi na rzecz niepodległości Rzeczpospolitej Polskiej był wielokrotnie odznaczony:
• Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari w 1921 r.
• Złotym Krzyżem Zasługi w 1928 r.
• Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski 1938 r.
• Krzyżem Niepodległości w 1939 r.
• Krzyżem Złotym Orderu Wojennego Virtuti Militari w 1944 r.
Zmarł we wrześniu 1970 r. w Szczecinku, pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie. Płk Kazimierz BĄBIŃSKI należał do pokolenia, które ofiarnym, żołnierskim czynem torowało drogę do Polski Niepodległej.